ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ 6

Μια μέρα καθώς πέταγα τα σκουπίδια, είδα ένα περίεργο σπίτι, του οποίου η πόρτα ήταν ανοικτή και μπήκα μέσα. Το σπίτι ήταν άδειο! Ξαφνικά ακούω έναν περίεργο θόρυβο στο υπόγειο του σπιτιού. Ήταν μια μεγάλη μηχανή! Δεν ήξερα τι έκανε. Μπήκα μέσα στη μηχανή και πάτησα κάποια κουμπιά. Ξαφνικά δε δεν βρισκόμουν πια στο σπίτι! Το τοπίο είχε αλλάξει! Έβλεπα παντού ρομποτάκια! Κατάλαβα πως ήμουν στο μέλλον!

Στη συνέχεια, βγήκα από τη μηχανή , αλλά δεν είδα καθόλου ανθρώπους! Το μόνο που έβλεπε ήταν ρομπότ να κάνουν τις δουλειές των ανθρώπων!

Πήγα  σ’ ένα ρομπότ και το ρώτησα που είναι όλοι οι άνθρωποι . Δεν πήρα καμιά απάντηση. Χμ…. Περίμενα ότι τα ρομπότ στο μέλλον θα μπορούν να μιλάνε!

Έφυγα από τα ρομπότ και κατευθύνθηκα προς την περιοχή που παλιά υπήρχε το σπίτι μου. Όταν έφτασα, δεν ήτα εκεί! Στη θέση του βρισκόταν ένα μεγάλο εργοστάσιο. Στενοχωρημένος, πήρα τον δρόμο του γυρισμού, σκεφτόμενος, γιατί το έκαναν αυτό.

Ξαφνικά, φώναξε η μητέρα μου: «Ξύπνα! Ξύπνα επιτέλους!» Τελικά, ήταν απλά ένα όνειρο! Ευτυχώς…

Γ.Π. - ΣΤ2